Pieśni za zmarłych nawiązują do bólu człowieka wobec tajemnicy śmierci i koncentrują się na zmartwychwstałym Chrystusie. Wyrażają naszą wiarę w Jego żywą obecność w czasie liturgii pogrzebowej i są wyrazem wiary w to, że wszyscy spotkamy się w domu naszego Ojca. Jesteśmy blisko tych, których ogarnął smutek z powodu czyjejś śmierci. Pomagamy im trwać w silnej wierze w trudnych chwilach życia, aż do spotkania się ze Zmartwychwstałym. Na wejście1. Boże, Sędzio sprawiedliwy, * usłysz nasze wołanie. * Bądź dla zmarłych dobrotliwy, * okaż im zmiłowanie. * Odpuść kary, daruj grzechy * duszom zmarłych Twych wiernych, * błogiej udziel im pociechy * w mękach ognia przygotowanie darów2. Święta jest myśl i zbawienna * modlić się za zmarłymi, * a Tobie, Boże, przyjemna, * przeto nie gardź naszymi * pokornymi modlitwami, * ale z wielkiej litości, * zmiłuj się nad dłużnikami * Twojej Zmiłuj się nad nami, Panie, * a z miłosierdzia Twego, * racz im darować karanie * więzienia czyśćcowego: * przez Jezusowe zasługi, * któreć ofiarujemy, * odpuść im grzechowe długi, * pokornie Cię Komunię Świętą4. O Baranku, któryś zgładził * grzechy świata całego, * obyś wszystkich nas wprowadził * do żywota wiecznego. * Niech też dusze zmarłych wiernych * Twej doznają litości, * które w mękach swych niezmiernych * gładzą swe Spojrzyj na Syna Twojego, * na boleści i rany, * na tak gorzką mękę Jego, * Boże Ojcze kochany! * A zmiłuj się nad duszami, * za które dał swe życie, * by w chwale Twej z aniołami * żywot miały obficie. 1. Jam gościem na tym świecie, * nie tu mój trwały dom. * W niebiosach Boże dziecię * wszak ma ojczyznę swą. * Tu dni pielgrzymki pędzę, * tam się zakończy znój. * I w szczęściu wszelką nędzę * ukoi Pan, Bóg Lecz dom mam zbudowany, * gdzie wszech aniołów chór * czci Pana ponad pany; * ten Pan wszelaki twór * w swej ręce ma i rządzi, * tak – jako wolę ma: * On w niczym nie pobłądzi, * bo wszystko dobrze Do Niego sercem całym * stęskniony jestem już. * Ten świat przewędrowałem, * zmęczonym jest od burz. * Im jestem * w drodze dłużej, * tym tu radości mniej; * pielgrzymka bardziej nuży, * nie sprzyja duszy Lecz Bóg radością moją, * zbawieniem chce mi być. * I łaskę da mi swoją, w niebiosach wiecznie żyć. * Tam będę już bez końca * ze szczęścia zdrojów pił * i będę na kształt słońca * ze zbawionymi 1. Jezu, w Ogrojcu mdlejący, * krwawy pot wylewający, * dusze w czyśćcu omdlewają, * Twej ochłody wyglądają, * o Jezu!2. Królu w cierniowej koronie, * przez zranione Twoje skronie, * wyrwij z czyśćca do korony * tych, co żebrzą Twej obrony, * o Jezu!3. Krzyż okrutny dźwigający, * po trzykroć upadający, * przez ten ciężar krzyża swego * wyzwól z ognia czyśćcowego, * o Jezu!4. Wprowadź do rajskiej wieczności, * do niebieskiej szczęśliwości, * tam gdzie święci pieśń śpiewają, * Trójcę Świętą wychwalają, * o Jezu! 1. Mój Odkupiciel, Chrystus Zmartwychwstały, * jest Panem życia, ja w moc Jego wierzę. * I chociaż teraz śmierć mnie pokonała, * On moje ciało z prochu ziemi Na własne oczy ujrzę Boga mego, * w oblicze Zbawcy będę się wpatrywać, * a tego szczęścia nikt mi nie odbierze, * bo w domu Ojca nie ma łez ni Nadzieja żywa w sercu moim płonie, * w dniu ostatecznym chwały się spodziewam. * Z ciałem i duszą stanę w domu Ojca, * potęgę Jego zawsze wielbić będę. 1. Na Twoje słowo, Panie, Jezu Chryste, * przyjaciel Łazarz żywy powstał z grobu. * Choć w cieniu śmierci cztery dni spoczywał, * Ty go wskrzesiłeś i oddałeś Prosimy Ciebie w imię tej przyjaźni, * co wycisnęła ludzkie łzy z Twych oczu, * otwórz tym duszom miejsce przebaczenia * i daj im, Panie, wiekuisty Niech ludzkie ciało w tej nadziei spocznie, * że Ty powrócisz w swoim majestacie, * otworzysz groby słowem pełnym mocy, * obleczesz zmarłych zmartwychwstania szatą. 1. Panie, daj zmarłym wieczne spoczywanie, * w Królestwie Twoim z Tobą królowanie, * i nie oddalaj człowieka grzesznego, * stworzenia Zmiłuj się, zmiłuj, Jezu Chryste, Panie, * przez Twe najświętsze drogiej Krwi przelanie, * racz nie oddalać grzeszników od siebie, * niech będą w 1. Racz wiekuiste dać odpoczywanie * duszom umarłych, najłaskawszy Panie! * A światłość wieczna niechaj im przyświeca, * niech oglądają Twe najświętsze Uwolnij, Panie, wiernych zmarłych dusze, * w Twym miłosierdziu daruj im katusze; * niech im Twa łaska, miłosierny Boże, * ujść Twego gniewu w sądu dzień Słodki Baranku, Zbawicielu, Panie! * Racz im udzielić w niebie zamieszkanie * i w wiekuistej pozwól im światłości * oglądać Ciebie w wiecznej 1. Święty Boże, Święty mocny, Święty nieśmiertelny. * Ratuj dusze z mąk czyśćcowych, boś jest Jezu, przepuść i wysłuchaj, zmiłuj się nad nami. * Ratuj dusze z mąk czyśćcowych Twymi Matko, uproś i przebłagaj, przyczyń się za nami. * Ratuj dusze z mąk czyśćcowych Twymi Święci Pańscy, Boga proście, wstawcie się za nami. * Dusze z czyśćca wyratujcie, niech się cieszą z 1. U Ciebie, Boże, miłosierdzia wzywam, * przez Krew Chrystusa, którą za mnie przelał. * Moc Jego męki i ofiara krzyża * dla mojej duszy będzie Spójrz, Boże mocny, który nie znasz kresu, * Ty, który byłeś i trwać będziesz zawsze. * Przed Tobą staję jako pył znikomy, * nikły jak trawa, co więdnie na Przed Twoim wzrokiem nikt mnie nie zasłoni, * Ty mnie przenikasz i znasz doskonale. * Niech Twoja miłość weźmie mnie w obronę, * gdy oko w oko z Twą światłością stanę. Choć mnie przygniata grzechów moich brzemię, * okaż mi, Panie, bezmiar Twojej łaski. * Przez całą wieczność śpiewać o niej będę, * gdy moje oczy ujrzą Twoją jasność. 1. W gniewu dzień, w tę pomsty chwilę, * świat w popielnym legnie pyle: * zważ Dawida i Sybillę. Jakiż będzie płacz i łkanie, * gdy dzieł naszych Sędzia stanie, * odpowiedzieć każąc za Trąba groźnym zabrzmi tonem * nad grobami śpiących zgonem, * wszystkich stawi nas przed tronem. Śmierć z naturą się zadziwi, * gdy umarli wstaną żywi, * win brzemieniem Księgi się otworzą karty, * gdzie spis grzechów jest zawarty, * za co świat karania warty. Kiedy sędzia więc zasiędzie, * wszystko tajne jawnym będzie, * gniewu dłoń dosięże Cóż mam, nędzarz, ku obronie, * czyją pieczą się osłonię, * gdy i święty zadrży w łonie? Królu, w grozie swej bezmierny, * zbawisz z łaski lud swój wierny, * zbaw mnie, zdroju Racz pamiętać, Jezu drogi, * żeś wziął dla mnie żywot srogi, * nie gub mnie w dzień straszny trwogi. Długoś szukał mnie znużony, * zbawił krzyżem umęczony, * niech ten trud nie będzie Sędzio pomsty sprawiedliwy, * bądź mym grzechom litościwy, * zanim przyjdzie sąd straszliwy. Jęczę, pomnąc grzechów morze, * wstydem me oblicze gorze, * żebrzącemu przebacz, Jawnogrzesznej darowałeś, * łotra modłów wysłuchałeś * i mnie też nadzieję dałeś. Choć niegodne me błaganie, * nie daj mi, dobroci Panie, * w ognia wieczne wpaść Między owce Twe wliczony * i od kozłów odłączony, * daj, niech z prawej stanę strony. Gdy odtrącisz potępionych, * srogim żarom przeznaczonych, * weź mnie do Błagam z czołem pochylonym, * z sercem, z żalu w proch skruszonym, * pieczę miej nad moim zgonem. Opłakany dzień nastanie, * gdy z popiołów zmartwychwstanie * grzesznik na Twój sąd straszliwy, * bądź mu, Boże, Boże w Trójcy wywyższony, * bądź na wieki pochwalony, * przywróć grzesznym raj stracony. * 1. Witaj, Królowo nieba i Matko litości, * witaj, nadziejo nasza w smutku i K’Tobie wygnańcy Ewy wołamy synowie, * k’Tobie wzdychamy płacząc z padołu Orędowniczko nasza, racz swe litościwe * oczy spuścić na nasze serca I owoc błogosławion żywota Twojego * racz pokazać po zejściu z świata O łaskawa, pobożna, o Święta Maryja, * niechaj będą zbawieni wszyscy grzeszni i O Jezu, niech po śmierci Ciebie oglądamy, * o Maryjo, uproś nam, czego